از سرکار برگشتم، داشت تی ام می کرد یک دسته گل بنفش خیلی زیبا روی میز نهار خوری بود و من دست به قیچی شدم و شاخه ها رو کوتاه کردم و توی گلدان کوتاه آبی رنگی گلها رو جا دادم، از اتاق که اومد بیرون مثل همیشه بعد از تی امش آرامش توی صورتش موج می زد. و من مسئولم، مسئولم که آرامش درونش رو پابرجا نگه دارم. آرامشی که طی این سالها من رو از خیلی نا آرومیهام دور کرده.
امشب شب آرومیه. لپ تاپ من خرابه و داره درستش می کنه. من هم دارم با لپ تاپش کار می کنم، جدایی نادر از سیمین رو دوباره دیدم البته من دیدم و اون شنید، بعد هم یک سری از شعرهای شاملو با صدای خودش. بعدش هم یک کم موسیقی. در این مدت گاه گاهی هم با هم حرف می زدیم از مشکلات اجتماعی جامعه مون از تفاوتهای اینجا و اونجا، از اینکه اگه یکیمون یک پدری داشت که مثل پدر نادر بهش احتیاج داشت ما الان اینجا بودیم؟
از اینکه کلا چرا اینجا هستیم البته خیلی کوتاه، این مبحث مجالی می خواهد برای خودش.
چند تا متن با موضوعات مختلف رو خوندم براش.
ساعت 12:30 شب هم تازه دست به کار آشپزی شدم، و شام رو ساعت 1:15 در همون آرامش خوردیم.
اینجور شبهای آروم رو دوست دارم.
منتظر تلفن یک دوست هم بودم که تماس گرفت و اما شب هنوز تمام نشده و من هنوز در کمال ارامش بیدارم. .
و تو هنوز بیداری من هم همین طور چه وبلاگ زیبا و ساده
ReplyDeleteو بیان قدرت نفوزی درش نهفته که منی که اهل خوندن نیستم همش رو خوندم و خدا رو شکر میکنم که پسر عمه من دختری مثل تو رو تو خونواده آورد تا ما معنیه زندگی گردن و بگیریم
امیدوارم سایت از سر من یکی کم نشه
مواظب خودت باش و برو بخواب
دیگه شده 1ساعت چشماتو رو هم بزار اما این کارو بکن
میبوسمت
سودابه
ps:چه پیچ در پیچه اینجا 15دقیقه فقط طول کشید تا کاری که تازه دلیلش رو هم نمیدونستم انجام بدم پروفایل خواستنش چی بود بابا
:D