شب یلدا و حافظ

دیشب شب یلدا بود و انرزی این روزهای من که همه داره هدر میره، این روز به دادم رسید و کرسی و هندوانه ای و آجیلی و شب یلدایی ردیف کردیم و با دوستان دور هم جمع شدیم و حافظ خواندیم.

حافظ به آقای همسر:
دیدم بخواب دوش که ماهی بر آمدی / کز عکس روی او شب هجران سر آمدی
تعبیر رفت یار سفر کرده میرسد/ ای کاش هر چه زودتر از در آمدی
ذکرش بخیر ساقی فرخنده فال من / کز در مداح با قدح و ساغر آمدی
خوش بودی ار بخواب بدیدی دیار خویش/ تا یاد صحبتش سوی ما رهبر آمدی
فیض ازل به زر و زو ار آمدی به دست / آب خضر نصیبه اسکندر آمدی
آن عهد یاد باد که از بام و در مرا/ هر دم پیام یار و خط دلبر آمدی
کی یافتی رقیب تو چندین مجال ظلم/ مظلومی ار شبی بدر داور آمدی
خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق/ دریا دلی بجوی و دلیری سر آمدی
آنکو ترا به سنگدلی رهنمون / ای کاشکی که پاش به سنگی بر آمدی
گر دیگری به شیوه حافظ زدی رقم/ مقبول طبع شاه هنر پرور آمدی

فکر می کنم من هم اولین دعای آقای همسر شدم

حافظ به من:
هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم/ هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم
شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا/ بر منتهای همت خود کامران شدم
ای گلبن جوان بر دولت بخور که من / در سایه تو بلبل باغ جهان شدم
اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود / در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم
قسمت حوالتم به خرابات می کند / هر چند کاینچنین شدم و آنچنان شدم
آن روز بر دلم در معنی گشوده شد / کز ساکنان در گه پیر مغان شدم
در شاهراه دولت سرمد بتخت بخت / با جام می به کام دوستان شدم
از آنزمان که فتنه چشمت به من رسید / ایمن ز شر فتنه آخر زمان شدم
من پیر سال و ماه نیم یار بیوفاست/ بر من چو عمر می گذرد پیر از آن شدم
دوشم نوید داد عنایت که حافظا / باز آ که من به عفو گناهت ضمان شدم

ببینیم چی میشه زمستون امسالمون. !