کارهای نکرده

شاید خاصیت دوری باشه، شاید هم خاصیت بزرگ شدن، شاید هم خاصیت فارغ شدن از سخت کار کردن و وقت داشتن برای فکر کردن به این جور چیزها، الان همش فکرم اینه که چرا من هیچ وقت نرفتم روستاهای محروم معلم بشم؟ یا اینکه چرا هیچ وقت توی گروههایی که برای کودکان کار تلاش می کردند همکاری نکردم ،یا اینکه کلا چرا انقدر نبودم؟ یعنی کار من انقدر منو از چیزهای دوست داشتنی دور کرده بود؟ یا خودم دور بودم و می خوام بندازم تقصیر کارم؟