طلوع ماه

وقتی هستی و می تونی زیباییهای دنیا رو با چشم جانت ببینیه که احساس می کنی هنوز خیلی کارها هست که باید بکنی.

شاید اسم بهتری داشته باشه ولی من تنها واژه ای که می تونم به کار ببرم طلوع ماهه، وقتی ماه پشت ابرهاست و تو هم در ساحل اقیانوس در تاریکی سعی می کنی به دوردست نگاه کنی و جناب ماه تصمیم می گیره چشمهات رو با حضور زیبا و طلایی رنگ خودش نوازش بده. وقتی که یواش یواش از پشت ابرها سرک می کشه تا وقتی که همه خودش و همه زیباییش رو با رنگ طلایی چشم نوازی به رخ توبکشه و شب تو رو طلایی طلایی کنه،یکی از زیبا ترین لحظاتی بود که دیدم، طلوع ماه.

 و وقتی صبح روز بعدت رو هم با طنازی خورشید خانم شروع می کنی که آروم آروم میاد بالا و آسمون تو رو روشن و روشنتر می کنه اون هم در کنار اقیانوسی به بزگی ارام و آرامش. به این فکر می افتی که چقدر کارهای زیبا می تونستی بکنی تا الان که وقتشه که شروعش کنی

وقتی این زیباییها رو در کنار کسانی که دوستشون داری تجربه می کنی، زندگی برات از همیشه معنای بهتری پیدا می کنه.
وقتی که دلت می خواد زیباییهایی رو که دیدی با دیگران به اشتراک بگذاری ولی بیشتر از این چند جمله ناتوانی.