خط خطیهای من
Sunday, June 21, 2015
بوسه
شنبه صبح از خوب بيدار شده ، من هنوز خوابم، ٢٠ ماهش شده الان، انگشتش رو ميبره سمت چشمم كن بازش كنه، چشمهام رو كه باز ميكنم دو بار پشت سر هم لبهام رو ميبوسه. من هم خواب از سرم ميپره و همچين روحم تاره ميشه كن نگو. زندگي يعني همين عشق و عاشقيها ديگه.
No comments:
Post a Comment
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment